 |
Ogólnie o UE Członkostwo w Unii Europejskiej stanowi dla Polski zarówno ...  |
 |
Cele i zakres projektu Celem przedsięwzięcia jest budowa kanalizacji sanitarnej ...  |
 |
Lokalizacja projektu Projekt realizowany będzie w Gminie Jaworze ...  |
Cele i zakres projektu
- Szczegóły
- Opublikowano: piątek, 21, maj 2010 09:18
- Urząd Gminy Jaworze
Celem przedsięwzięcia jest budowa kanalizacji sanitarnej w Gminie Jaworze oraz osiągnięcie zgodności prowadzenia gospodarki wodno-ściekowej na terenie Aglomeracji Bielsko-Biała Wapiennica (RLM – 34 269) z wymaganiami prawa polskiego i unijnego, w tym z wymogami dyrektywy Rady 91/271/EWG w sprawie oczyszczania ścieków komunalnych. Rozbudowa systemu kanalizacji sanitarnej pozwoli na zwiększenie ilości osób korzystając ze zbiorczych systemów kanalizacji, co wpłynie na poprawienie jakości życia mieszkańców regionu.
Projektowana kanalizacja stanowi odcinki podzielone na:
Kolektor główny grawitacyjny
Sięgacie na działkę – (o długości około 2m)
Przyłącza do budynków (wykonywane przez mieszkańców na własny koszt)
ANALIZA TECHNICZNA I TECHNOLOGICZNA PROJEKTU ORAZ NADZÓR BUDOWLANY
Kanalizacja grawitacyjna ze względu na warunki terenowe, usytuowanie cieków wodnych, uzbrojenie terenu oraz uzgodnienia z właścicielami gruntów, pozwala na grawitacyjne prowadzenie kanalizacji sanitarnej po działkach prywatnych, jak również w pasie lub obrębie dróg gminnych. Ścieki odprowadzenie będą do oczyszczalni ścieków zlokalizowanej w rejonie Wapienicy i należącej do AQUA S.A.
Projektowana kanalizacja stanowi odcinki podzielone na:
- Kolektor główny grawitacyjny
- Sięgacie na działkę – (o długości około 2m)
- Przyłącza do budynków (wykonywane przez mieszkańców na własny koszt)
Kolektor główny, kolektory boczne kanalizacji sanitarnej zostały zaprojektowane z rur ø315-200 PVC kl. S. Kanalizację zaprojektowano tak, aby uniknąć nadmiernego jej zagłębienia a co za tym idzie nadmiernego wypłacenia, przy jednoczesnym zachowaniu minimalnych spadków wymaganych przez technologię.
Kolektory przyłączeniowe zaprojektowano z rur PVC o średnicach ø200, ø160 PVC kl. S. Istnieje możliwość zastosowania rur z innego tworzywa sztucznego (np. PEHD) pod warunkiem spełnienia wszystkich opisanych powyżej wymogów. Dodatkowo w miejscach o spadkach ponadnormatywnych stosowane będą bloki oporowe. Przyłącza zakończone zostaną studzienką ø425 - ø600 pozostawioną na działce właściciela lub zakończone zaślepką.
Przyłącza wykonane są z rur o średnicy ø160 PVC kl. S, prowadzone będą od ostatniej studzienki zlokalizowanej na działce właściciela do miejsca wyjścia kanalizacji sanitarnej z domu (miejsce wskazane przez właściciela domu)
Dopuszcza się zastosowanie rur z innego tworzywa sztucznego pod warunkiem spełnienia wszystkich wymogów związanych z zapewnieniem:
- przepływu zbilansowanej ilości ścieków (tj. odpowiednie średnice),
- szczelności,
- sztywności materiałowej,
- odporności na naciski zewnętrzne (szczególnie dla tras pod dogami),
- zgodnych z Polskimi Normami.
Dla przewiertów pod ciekami i drogami zastosowane zostały rury PE o odpowiednich średnicach i parametrach.
Rury z tworzyw sztucznych powinny być składowane i zabezpieczone przed szkodliwym działaniami promieni słonecznych, temperatury (nie wyższa niż 400C) i opadami atmosferycznymi.
Wymogi dla posadowienia studni:
- na warstwie 5-10cm nie zagęszczonej podsypki piaskowej,
- zapewnienie stopnia zagęszczenia gruntu na minimalnym poziomie 98%,
- zastosowanie materiału niespoistego drobnoziarnistego o drobnych właściwościach zagęszczenia na podsypkę i obsypkę.
Dodatkowym zabezpieczaniem przed naciskiem zewnętrznym i utrata zagęszczenia gruntu jest instalacja studni w wykopie ułożonym warstwą geowłókniny, która wzmacnia podłoże i zabezpiecza podsypkę i obsypkę przez rozproszeniem. Studzienki należy posadowić na płytach fundamentowych, odpowiednio dociążyć i zabezpieczyć od nacisku ruchu ulicznego: klasa C – obciążenie próbne 250kN - w terenach zielonych, klasa D – obciążenie próbne 400kN – w drogach żwirowych, gruntowych i asfaltowych.
Kineta powinna posiadać specjalne uformowanie w trakcie procesu produkcyjnego dno, ze spadkiem, co gwarantuje charakterystykę hydrauliczna. Ponadto w części studzienek dokładnie na odejściach na przyłącza do budynków, powyżej kinety zostaną wykonane wejścia in-situ. Rzędne wierzchu studzienek zlokalizowanych w jezdniach należy dostosować do rzędnej terenu docelowego. W takich miejscach stosujemy studzienki z rurą teleskopową. Zamiast studzienek z włazem teleskopowym dopuszcza się inny sposób zapewniający zabezpieczenie przed obciążeniami dynamicznymi dopuszczonych przez IBDiM oraz uzgodniony z Inspektorem Nadzoru. W terenie zalewowym zwieńczenie studni stanowi płyta żelbetowa łączona ze studnią przy pomocy dokładnie dopasowanej uszczelki. Sam właz żeliwny musi być zastosowany w wersji z uszczelką i zakręcany (bez otworów wentylacyjnych).
Wszystkie materiały dostarczane na budowę muszą być dostarczane ze świadectwem jakości, kartami gwarancyjnymi protokołami odbioru technicznego, atestami, aprobatami technicznymi, deklaracjami zgodności.
Wykopy będą wykonane jako wykop otwarty, wąsko przestrzenne przy szerokości dna ok. 1,0-1,2m. Metody wykopu robót (ręczne lub mechaniczne), będą dostosowane do głębokości wykopu, rzeczywistych warunków geotechnicznych i hydrologicznych.
Roboty zimne. Wykopy należy prowadzić mechanicznie do poziomu 0,05-0,2m powyżej rzędnej dna wykopu, dalej prowadzić ręcznie przygotowując przestrzeń pod podsypkę. W przypadku naruszenia gruntu rodzimego poniżej ustalonego poziomu, skruszony grunt należy usunąć z wykopu a przestrzeń wolną wypełnić dobrze wypełnionym piaskiem.
Dla gruntów nośnych – przyjęto wykonanie podsypki o miąższości 0,2m, przy czym gdy w dnie występują kamienie większe niż 0,6m podsypkę należy zwiększyć od 0,05-0,15m
Dla gruntów słabonośnych – przyjęto wymianę gruntu według następujących zasad:
Jeżeli grunt niespoisty zalega głębiej niż 1m poniżej dna wykopu należy go wymienić do gł. 1m gruntem nośnym (ława tłuczniowo-piaskowa w stosunku 1:0,3) w obudowie z geowłókniny. Bezpośrednio pod rurę należy ułożyć podsypkę piaskową od 0,05-0,15m na geowłókninie o szerokości 1m.
Jeżeli grunt niespoisty zalega mniej niż 1m poniżej dna wykopu należy wymienić całą warstwę gruntu niespoistego poprzez zastąpienie go odpowiednio zagęszczoną podsypką piaskową w obudowie z geowłókniny. Bezpośrednio pod rurę należy ułożyć podsypkę piaskową od 0,05-0,15m na geowłókninie o szerokości 1m.
Roboty montażowe. Po przygotowaniu wykopu i podłoża można przystąpić do układania kanałów sanitarnych. Przewody z PVC można montować przy temperaturze otoczenia od 00C do 300C, jednakże z uwagi na zmniejszającą elastyczność tego materiału w niskich temperaturach, zaleca się wykonać połączenia w temperaturze nie niższej niż +50C. W celu wykonania połączenia wciskowego należy do zagłębienia kielicha o sprawdzonej czystości włożyć uszczelkę ściśle przylegającą do wgłębienia w kielichu.
Minimalny spadek, jaki został zaprojektowany dla kolektora grawitacyjnego dla odpowiednich średnic:
- Ø200 wynosi 0,5% dla kolektorów głównych i bocznych
- Ø200 wynosi 1,5% dla przyłączy
- Ø160 wynosi 1,5% dla przyłączy.
Układanie odcinak przewodu może odbywać się na przygotowanym podłożu. Podłoże profiluje się w miarę układania przewodu. Po obu stronach przewodu do stabilizacji ułożonej już części wykorzystuje się piasek odpowiednio zagęszczony na całej szerokości wykopu. Należy przy tym wrócić uwagę, aby osie odcinków przewodu pokrywały się. Przewód po ułożeniu powinien ściśle przylegać do podłoża na całej swej długości. Złącza powinny pozostać odsłonięte, z pozostawieniem wystarczającej przestrzeni po obu stronach, do czasu przeprowadzenia próby szczelności przewodu. W miejscach, gdzie nie można uzyskać przykrycia większego niż 0,8m należy zastosować zasypkę z materiałów ocieplających tj. na warstwę zagęszczonej osypki należy ułożyć folię HDPE o grubości 0,5mm następnie folię należy wywinąć do góry ponad warstwę ocieplającą, na folii należy ułożyć warstwę ocieplającą żużlową o grubości 0,3-0,5m. Następnie warstwę ocieplenia zasypać gruntem rodzimy odpowiednio zagęszczonym.
Przejścia rur kanalizacyjnych przez ściany komory należy wykonać jako szczelne w sposób zgodny z wytycznymi (wkładki in-situ, tuleje szczelne, inne gwarantujące szczelność połączenia).
Kanały mogą być dołączone do studzienek za pomocą połączeń kielichowych za pomocą zgrzewania lub innych połączeń zgodnie z instrukcja. Ponieważ studzienki tworzywowe są odporne na agresywne warunki gruntowo-wodne nie wymagają zabezpieczeń antykorozyjnych.
W przypadku zabezpieczenia antykorozyjnego elementów żeliwnych występujących w sieci kanalizacyjnej i stykających się z elementami tworzyw, należy zadbać o to, aby powłoki te nie stykały się z tymi materiałami z uwagi na destrukcyjne oddziaływanie mas bitumicznych zawierających smoły na tworzywo sztuczne. Komory żelbetowe, studnie betonowe wymagają zabezpieczenia powierzchni zewnętrznych przed korozyjnym działaniem wód gruntowych oraz zapewniających szczelność konstrukcji. Dopuszcza się zastosowanie odpowiednich mas bitumicznych jak innych tworzyw posiadających odpowiednie atesty.
Przed zasypaniem wykopów należy wykonać próbę szczelności kanalizacji (norma PN-92/B-10735 oraz PN-92/B-10727) na eksfiltrację przy określonym ciśnieniu wody wewnątrz przewodu, odcinkami, co 50m między studzienkami rewizyjnymi. Studzienki umożliwiają zejście na poziom kanałów i zamknięcie ich tymczasowymi zamknięciami mechanicznymi (korki), lub pneumatycznymi (worki), dla napełnienia przewodu wodą i dokonania próby szczelności. Złącza kielichowe zarówno na rurach jak i połączeniach ze studzienkami i przyłączami winny być niezasypane. Wszystkie odcinki badanego odcinka (łącznie z przyłączami) i inne kształtki z otworami, muszą być na okres próby zakorkowane. Urządzenia do zamykania (na okres próby) badanych kanałów muszą być wyposażone w króćce z zaworami dla:
- Odprowadzenia wody
- Opróżnienia rurociągu z wody po próbie
- Odpowietrzenie
- Przyłączenie urządzenia pomiarowego
- Zasypywanie rur w wykopie można rozpocząć po pozytywnym wyniku próby szczelności, należy je prowadzić warstwami. Materiał zasypowy (piasek) powinien być równomiernie układany i zagęszczony po obu stronach przewodu.
Na obszarach, w których nie zostały zaprojektowane sieci kolektorów umożliwiających podłączenia do kanalizacji wynikają z przepisów o dofinansowaniu budowy kolektorów. Dofinansowanie do budowy może odbyć się wówczas, gdy na 1 km sieci przypada 120 mieszkańców. Wymóg ten jest podstawą do uzyskania efektu ekologicznego.
Dodatkowe odcinki sieci zostaną sukcesywnie doprojektowywane i wykonywane przez Gminę Jaworze ze środków własnych. W chwili obecnej przystąpiono do przygotowywania projektu budowy odcinka kanalizacji sanitarnej w rejonie ul. Stokrotek, Wiosennej z odprowadzeniem kanalizacji sanitarnej w stronę ul. Słonecznej i Brzoskwiniowej.
